Personalia

Stan Cauwberghs   

Resident @ Stok-Kortenaken
Hobby's : wielersport, fotografie, comedy, Mallorca
Seizoen : 25
Categorie : masters
Favoriete parcours : lichtgolvend & weinig bochten
Type renner : kermiscoureur & 53x11
Club : WT Hoeleden
 

BIOGRAFIE

 
  • 1989-1995 : 6,5 seizoenen doelman & spits bij Sporta Hoeleden & Heide-Linter
  • 1995 gentlemen : 1e wedstrijd Hoeleden 8e, 2e wedstrijd Waanrode 16e
  • 1996 juniores : Hexagon Cycling Team
  • 1997 juniores : De Motten Tongeren
  • 1998 beloften : De Motten Tongeren
  • 1999 beloften : KZLWC Meubelcentrale Heylen
  • 2000 beloften : KZLWC Meubelcentrale Heylen
  • 2001 beloften : Demerspurters Betekom
  • 2002 elite z.c : Bouwelse Wielervrienden 
  • 2003 elite z.c : Royal Cureghem Sportief
  • 2004 elite z.c : Royal Cureghem Sportief
  • 2005 elite z.c : Royal Cureghem Sportief
  • 2006 amateurs/elite z.c - ISS-Safetyjogger
  • 2007 amateurs/elite z.c - ISS-Safetyjogger
  • 2008 elite z.c/masters - MBK-DELSOL
  • 2009 masters/elite z.c - MBK-TRISPORT
  • 2010 masters/elite z.c - Terra Footwear-Bicycle Line
  • 2011 masters/elite z.c - Terra Footwear-Bicycle Line
  • 2012 masters/elite z.c - individueel
  • 2013 masters - individueel
  • 2014 elite z.c/masters - Vermarc Sport
  • 2015 elite z.c/masters - Vermarc Sport
  • 2016 masters/elite z.c - Vermarc Sport
  • 2017 masters - Meubelen Gaverzicht - Litubel
  • 2018 masters - Meubelen Gaverzicht - Glascentra
  • 2019 masters - Meubelen Gaverzicht - Be Okay
  • 2020 masters - WT Hoeleden
MEMORIES
 
Haast geboren op de koers trok ik veel met vader mee naar de koers.  Hij was een sterke renner en ik had het geluk hem nog heel vaak te zien winnen.  Enkele belgische titels en brabantse titels prijken bovenaan een wielerloopbaan van zijn 15 jaar tot 64 jaar.  Hierdoor kreeg ik ook de wielermicrobe.  De mooiste periode was nog enkele jaren soms samen wedstrijden met hem te kunnen rijden.  Zijn talent heb ik helaas nooit gehad, maar opgeven deed ik evenmin.
 
Dat was ook nodig, omdat ik pas laat op mijn 17e aan wielrennen begon na 6,5 seizoenen in het voetbal.  Onmiddellijk bij de juniores starten, de jeugdreeksen gemist, kwam ik al terecht tussen kleppers als Boonen, Devolder, Steegmans, Van Goolen, Sijmens...
Het begin was dan ook moeizaam, uitrijden was eerste missie, later af en toe eens meedoen voor een prijs de volgende stap.  Maar amper een jaar aan het koersen koos ik voor een voltijdse job op mijn 18e en maakte ik al overstap naar de elites. 
Daar was het opboksen tegen ex-profs à la Van Itterbeeck, Giesberts... en andere semi-profs met kracht en ervaring.
 
Op mijn 20e koos ik dan voor een nachtjob waardoor ik beter en meer kon trainen.  De prestaties werden ook beter maar de achterstand wegwerken was onmogelijk, zeker met job én vooral in een doping tijdperk, maar ik had stilaan mijn plaats in het peloton.  Aan ereplaatsen als 2e, 3e, 4e... lukte het me wel soms, maar de stap naar winst was net te hoog. 
 
Niettegenstaande dat, heb ik mooie herinneringen, ik kon af en toe starten in grote wedstrijden en profwedstrijden (o.a Omloop Het Volk, Zeebrugge-Antwerpen, GP Tim Wellens...) met de ploeg en provinciale selectie.  Mooiste herinnering was een top 30 in het Kampioenschap van Vlaanderen by de profs en mijn deelname aan de superprestigecross bij de profs in Diegem.  Daarnaast behaalde ik ook een mooie 4e en 6e plaats in Belgisch Kampioenschap bij de masters, een 9e plaats in Kampioenschap van Vlaanderen bij de masters.
 
Maar een rugletsel midden 2005 en chronisch vermoeidheidsvirus midden 2008 schreven me medisch af voor de wielersport.  Ik koos terug voor een normaal leven met job overdag.  Maar stoppen met wat je graag doet kon ik niet, ik bleef doorgaan met beperkt programma, beperkte ambities en vooral luisteren naar het lichaam...  30 jaar competitiesport, op een clean lichaam, in combinatie met job laat zich stilaan gevoelen.  Ook door de professionalisering (U23) de laatste jaren wordt het zwaar wedijveren als werkende coureur tegen (pseudo) profs.  Daarom ben ik tevreden als ik in het hedendaagse wielrennen wedstrijden kan uitrijden. 
 
Na 24 seizoenen ben ik nog steeds trots geregeld een rugnummer te kunnen opspelden.  Ik mag dan wel geen kampioen zijn, kleine kermiscoureurs zijn ook nodig in het peloton.  Ook al krijgen ze niet altijd de waardering die ze verdienen voor hun motivatie en inzet.  Gelukkig beleef ik ook veel plezier aan mooie fietstochten met de vrienden wat voor een ideale mix zorgt tussen koersen, trainen en fietsplezier!
 
Stan